Źródło - http://tropinka.orthodoxy.ru tłumaczenie Eliasz Marczuk
Zbliża się 14 lutego i znów sypią się z każdej strony ochy achy i westchnienia z powodu „dnia miłości”. Nie chce się nazywać go tak, jak nazywa go wielu, dlatego, że w tym przypadku domyślnie mowa jest o dwóch chrześcijanach-męczennikach o imieniu Walentyn.
To święci kościoła katolickiego i protestanckiego, to znaczy ludzie którzy są czczeni za trudy, wysoką moralność podobający się Bogu obraz życia. Oni żyli za czasów imperatora Klaudiusza II i przyjęli męczeńską śmierć 14 lutego. Z zakochaniem ani ten, ani drugi (ani święty męczennik Trifon, którego w ten dzień czczą prawosławni chrześcijanie) żadnego związku nie mają, tak więc, wbrew powszechnej opinii, święto zakochanych – wcale nie jest religijne, a jak najbardziej świeckie.
Istnieje wersja, że świętowanie „dnia zakochanych” bierze początek ze Starego Rzymu, gdzie w środku lutego obchodzono święto Luperkalia, podczas którego przez losowanie wybierano „ukochaną” każdemu młodzieńcowi. Tak więc „dzień miłości” raczej jest świętem pogańskim, i dlatego nam chrześcijanom nie godzi się go obchodzić.
Aleksandr Andriejew