Jeśli chcecie, żeby podana przez was do ołtarza pominalnaja kartka była przeczytana uważnie i nieśpiesznie, pamiętajcie o następujących zasadach:
1. Proszę pisać wyraźnym, zrozumiałym charakterem pisma, lepiej - drukowanymi literami, starając się wspominać w jednej kartce nie więcej niż 10 imion.
2. Proszę zatytułować ją – "o zdrawii" albo "o upokojenii" ("о здравии", "о упокоении").
3. Imiona proszę pisać w dopełniaczu (pytanie "kogo"?).
4. Proszę stawiać pełną formę imienia, nawet jeśli są to imiona dzieci (na przykład, nie Sierioża, a Siergij).
5. Proszę poznać cerkiewne formy pisowni świeckich imion (na przykład, nie Artioma, a Artiemija; nie Jegora, a Gieorgija).
6. Przed imionami duchownych proszę wskazać ich godność, w wersji pełnej albo w zrozumiałym skróceniu (na przykład, ijerieja Pietra, archijep. Nikona).
7. Dziecko do 7 lat nazywa się mładiencem, od 7 do 15 lat - otrokom (otrokowicej), ( младенцем, отроком, отроковицей).
8. Nie trzeba wskazywać nazwiska, imienia ojca, tytuły, zawodu wspominanych i ich stopnia pokrewieństwa w stosunku do Was.
9. Dopuszcza się włączanie w zapiskę słowa "żołnierza", "mnicha", "zakonnicy", "chorego", "podróżującego", "uwięzionego", ("воина", "монаха", "монахини", "болящего", "путешествующего", "заключенного").
10. Odwrotnie, nie trzeba pisać "błądzącego", "cierpiącego", "rozdrażnionego", "ucznia", "ubolewającego", "dziewicy", "wdowy", "ciężarnej" ("заблудшего", "страждущего", "озлобленного", "учащегося", "скорбящего", "девицы", "вдовицы", "беременной").
11. W zadusznych notatkach proszę zaznaczyć "nowopriestawlennoho" (do 40 dni od zgonu), "prisnopamiatnych" (zmarłych, mających w ten dzień pamiętne daty), "ubijennych", ("новопреставленного", "приснопамятных", "убиенных")
12. Za tych, kogo Cerkiew rozsławiła jako świętych (na przykład, błażennaja Ksienija), modlić się już nie trzeba.
Dają na modlitwę o zdrowie osób mających chrześcijańskie imiona, a o upokojenii – tylko chrzczonych w Prawosławnej Cerkwi.
Na Liturgii można podać notatki:
Na proskomidiju – pierwszą część liturgii, kiedy za każde imię, wskazane na karteczce, ze specjalnych prosfor są wyjmowane cząstki, które następnie opuszcza się do Krwi Chrystusa z modlitwą o przebaczanie grzechów wymienionych osób;
Na obiednię – tak popularnie zwaną liturgię i szczególne podczas niej modlitwy. Zwykle takie karteczki czytają kapłani i diakoni przed Świętym Tronem, (Святым Престолом);
Na jektieniju – pominowienije ogólnie słyszalne. Które zwykle czyni diakon. Po zakończeniu liturgii te karteczki w licznych świątyniach czytane są powtórnie podczas modlitw w trakcie duszpasterskich posług religijnych, (на требах). Także można podać kartkę na molebien lub panichidę.