ZWIASTOWANIE NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY

Błagowieszczenije Prieswiatoj Bohorodicy
25 marzec / 7 kwiecień

Okres wiosennego zrównania się dnia z nocą od wieków był czasem świątecznym wielu narodów. Uważany był za początek wiosny.

Pod koniec IV i na początku V wieku chrześcijanie związali ten czas ze wspomnieniem Zwiastowania Najświętszej Marii Panny, pierwszego znaku nadchodzącego zbawienia. Od czasu wygnania Adama i Ewy z Raju wszyscy ludzie oczekiwali wypełnienia się danej przez Boga obietnicy, że przyjdzie na świat Zbawiciel, O tym wydarzeniu mówi ewangelista Łukasz. Miało ono miejsce w Nazarecie, w domu starca Józefa, gdzie mieszkała Najświętsza Maria Panna

Pewnego wiosennego dnia, gdy święta Panna modliła się w swej komnacie, stanął przed Nią Archanioł Gabriel i powitał ją radosnymi słowami: "Bądź pozdrowiona, łaską obdarzona, Pan z Tobą, błogosławionaś między niewiastami". Maria ujrzawszy anioła przestraszyła się i rozważała, co by mogły znaczyć jego słowa. Anioł zaś powiedział: "Nie bój się, Mario, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. l oto poczniesz w łonie i urodzisz syna i nadasz mu imię Jezus. Ten będzie wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego, l da Mu Pan Bóg tron Jego Ojca Dawida, l będzie królował nad domem Jakuba na wieki, a Jego królestwu nie będzie końca".

Maria dalej nie wszystko rozumiała i zapytała: "Jak to się stanie, skoro nie mam męża?". Na to anioł odpowiedział jej: "Duch święty zstąpi na ciebie i moc Najwyższego zacieni cię. Dlatego też to, co się narodzi, będzie święte i będzie nazwane Synem Bożym". Wtedy Najświętsza Maria Panna pokornie oddając się woli Bożej powiedziała: "Oto ja, służebnica Pańska, niech mi się stanie według słowa twego".

Gdy anioł odszedł, Maria Panna pośpieszyła do Elżbiety, przyszłej matki św. Jana Chrzciciela, by podzielić się z nią tą radosną nowiną.

Święto Zwiastowania jest jednym z najbardziej radosnych świąt. W tym dniu jest zwyczaj wypuszczania na wolność ptaków na znak tego, że zaczęło się wyzwolenie rodu ludzkiego z pęt grzechu i wiecznej śmierci.

Tropar

Dnieś spasienija naszeho hławizna, i jeże ot wieka tainstwa jawlenije, Syn Bożyj, Syn Diewy bywajet, i Hawryił błahodat' błahowiestwujet, tiemże i my s nim Bohorodice wozopiim: radujsia, Błahodatnaja, Hospod' s Toboju.

Dzisiaj zbawienia naszego początek i objawienie odwiecznej tajemnicy - Syn Boży synem Panny się staje, a Gabriel dobrą nowinę o łasce głosi. Dlatego więc i my wraz z nim do Bogurodzicy zawołajmy: "Bądź pozdrowiona, pełna łaski, Pan z Tobą."