PRZEMIENIENIE PAŃSKIE Preobrażenije Hospodnie 6/19 sierpień

Jezus Chrystus często przepowiadał o czekających Go cierpieniach i śmierci. Nie chciał, by Jego uczniowie załamali się wtedy, gdy zobaczą Go na krzyżu pośród dwóch ukrzyżowanych z Nim złoczyńców. Nie chciał, by zapomnieli, że jest Bogiem. Dlatego na kilka tygodni przed swoim ukrzyżowaniem zabrał trzech apostołów: Piotra, Jakuba i Jana i zaprowadził ich na górę Tabor, aby się pomodlić. "Gdy się modlił, wygląd Jego twarzy się odmienił i Jego odzienie stało się lśniąco białe. A oto dwóch mężów rozmawiało z Nim. Byli to Mojżesz i Eliasz. Ukazali się oni w chwale i mówili o Jego odejściu, które miało dokonać się w Jerozolimie. Tymczasem Piotr i jego towarzysze snem byli zmorzeni. Gdy się obudzili, ujrzeli Jego chwałę i dwóch mężów stojących przy nim. Gdy oni odchodzili od Niego, Piotr rzekł do Jezusa: "Mistrzu, dobrze, że tu jesteśmy. Postawimy trzy namioty: jeden dla Ciebie, jeden Mojżeszowi i jeden Eliaszowi". Gdy jeszcze to mówił, zjawił się obłok i osłonił ich; zlękli się. Gdy weszli w obłok. A z obłoku odezwał się głos: "To jest Syn mój wybrany, Jego słuchajcie." "W chwili, gdy odezwał się ten głos, Jezus znalazł się sam. A oni zachowali milczenie i w owym czasie nikomu nic nie oznajmili o tym, co widzieli". Tak mówi o Przemienieniu Pańskim ewangelista Łukasz (9,29-36). Piszą o Nim w swoich ewangeliach Mateusz i Marek (Mat. 17, 1-8; Mar. 9, 2-8). Wszyscy podkreślają jedno: gdy uczniowie ujrzeli światłość Przemienienia Jezusa, ogarnęła ich niewypowiedziana radość; chcieli, by tak zostało już na zawsze. Ta światłość Przemienienia, Boża światłość, nigdy nie odeszła z ziemi. Niektórzy święci, jak na przykład św. Grzegorz Palamas i św. Serafim z Sarowa jeszcze za życia stali się godni tego, by przebywać w tej światłości, którą widzieli apostołowie na górze Tabor.

Przez swoje Przemienienie Jezus Chrystus odkrył nam chwałę Królestwa Bożego, do którego wszyscy podążamy. Znając światłość naszego celu łatwiej nam do niego dążyć, łatwiej jest zrozumieć i przyjąć przykazania Boże, łatwiej naśladować Chrystusa (Mat. 11,29) i świętych, powstrzymywać się od złych uczynków, zmieniać swoje życie na lepsze, mieć nadzieję na pomoc i wskazania Ducha Świętego.

Tropar

Preobraziłsia jesi na horie, Christie Boże, pokazawyj uczenikom Twoim sławu Twoju, jakoże możachu: da wozsijajet i nam hriesznym swiet Twoj prisnosuszcznyj, molitwami Bohorodicy, Swietodawcze, sława Tiebie.

Przemieniłeś się na górze, Chryste Boże, ukazując uczniom Twoim chwałę na tyle, ile mogli przyjąć. Niech i nam grzesznym dostępną będzie światłość wiekuista, przez modlitwy Bogurodzicy. Chwała Tobie Dawco Światłości!